Krzysztof Głomb

Robert Tomasiewicz

Tarnów, 25 października 2019r. 

OŚWIADCZENIE

Z najgłębszym zdumieniem i dezaprobatą przyjęliśmy wiadomość  o odwołaniu nas przez Senat PWSZ w Tarnowie ze składu Rady Uczelni podczas posiedzenia 18 października 2019 roku. Stwierdzamy, iż nastąpiło to na podstawie fałszywych i kłamliwych, nadto godzących w nasze dobre imię zarzutów wyrażonych przez przedstawicieli kierownictwa Uczelni. Głęboko ubolewamy nad niegodną ważnego organu uczelni wyższej formą „sądu kapturowego”, jaką przyjęto dla oceny naszej działalności, i nad łatwością wypowiadania kłamstw w ocenach każdego z nas w sytuacji, gdy nie mogliśmy ich sprostować.    

Odwołanie ze składu Rady Uczelni traktujemy jako przejaw jawnej represji ze strony Rektora PWSZ w Tarnowie prof. dr hab. iż. Jadwigi Laski i jej najbliższych współpracowników, zaniepokojonych aktywnościami Rady Uczelni podjętymi w celu wyjaśnienia nieprawidłowości w ich działaniach oraz w celu wyciągnięcia konsekwencji wobec osób naruszających prawo,  a także w związku z nieudzieleniem zgody na dodatkowe zajęcia zarobkowe dla Rektora PWSZ w Tarnowie. Istotą inicjatywy Rektora i Prorektorów Uczelni jest niedopuszczenie do podjęcia przez Radę Uczelni - z naszym udziałem - kontroli dokumentów potwierdzających nieprawidłowości w pracy kierownictwa Uczelni, do czego Rada posiada ustawowe uprawnienia. Przypominamy, iż na żadne z pism skierowanych przez Radę do Rektora PWSZ w Tarnowie od czerwca br. Rada nie otrzymała odpowiedzi. 

Swoimi działaniami Rektor Uczelni oraz podległe jej zawodowo w strukturze PWSZ w Tarnowie osoby dążą ponadto do wyeliminowania nas z debaty na temat przyszłości Uczelni w celu zachowania swojego status quo i uciszenia publicznej dyskusji nad nieprawidłowościami w jej działaniach.

W trakcie posiedzenia Senatu w dniu 18 października Rektor Uczelni oraz jej najbliżsi współpracownicy świadomie wprowadzili w błąd członków Senatu odnośnie celów, charakteru oraz przebiegu działań Rady Uczelni. Jednocześnie prowadząca obrady Rektor Uczelni zlekceważyła rozważne głosy członków Senatu apelujące o odłożenie głosowania do czasu wysłuchania naszych argumentów.

Nie dopuściła także – w sposób ewidentny łamiąc prawo - do głosowania wniosku formalnego, który miał prowadzić do przesunięcia terminu debaty nad zaistniała sytuacją na dzień, w którym możliwy będzie nasz udział w posiedzeniu i przedstawienie naszego stanowiska.

Pragniemy poinformować, iż do dnia dzisiejszego nie otrzymaliśmy formalnego powiadomienia o odwołaniu nas z członkostwa w Radzie. Krótką informację na ten temat otrzymaliśmy 18 października od Rektora Uczelni ok. godz. 17-tej pocztą elektroniczną. Bez podania podstawy prawnej i przyczyn odwołania. Bez sygnowanej przez przewodniczącą Senatu kopii uchwały Senatu. Takie lekceważenie poprawnych form i przepisów prawa uważamy za kompromitujące dla osoby pełniącej funkcję Rektora Uczelni.  

Wszystkie wskazane wyżej działania świadczą o braku zrozumienia dla ustawowej roli nowego ciała decyzyjnego na uczelni, jakim jest Rada Uczelni. I o jednoznacznej woli storpedowania jej działalności. W rezultacie działań Rektora Rada Uczelni nie dysponuje quorum, które pozwalałoby na podejmowanie uchwał zgodnie z prawem a jej aktywność została sparaliżowana. 

Nasza odpowiedź na powyższe działania może być tylko jedna: non possumus.

Nie poprzestaniemy w staraniach, by działać dla dobra PWSZ w Tarnowie i tworzyć warunki do rzetelnej debaty o jej obecnej sytuacji i przyszłości, a także o jej miejscu w krajobrazie aktywności Tarnowa. Odwołamy się do opinii publicznej. Posiadane dowody przekażemy ministerialnej komisji, która - ufamy - podejmie kontrolę Uczelni. Nie zaniechamy działań, by przywrócić na Uczelni zbiorowe poczucie dobrego i skutecznego zarządzania przez osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje moralne i merytoryczne. Nie ustaniemy w staraniach, by osoby rzetelnie zaangażowane w rozwój Uczelni, aktywne, działające w interesie tarnowskiej Uczelni mogły rozwijać swoje aktywności bez obaw o zawodowe retorsje ze strony jej Rektora, dosięgające je z powodu mówienia prawdy na temat niezgodnych z prawem i szkodzących Uczelni działań grupy osób „trzymających władzę”.   

Z najwyższym szacunkiem traktujemy decyzję prof. dr. hab. Adama Juszkiewicza - twórcy PWSZ w Tarnowie, zasłużonego dla Uczelni jej dwukrotnego Rektora,
o rezygnacji w pracach Senatu w związku z działaniami obecnego Rektora stanowiącymi – jak stwierdził - wendetę za podjęte przez nas działania.  Mamy nadzieję, że przyszły rozwój wypadków odda sprawiedliwość Panu Profesorowi.   

Ze spokojem oczekujemy na działania Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego, organu nadzoru nad PWSZ w Tarnowie, które zostaną podjęte w następstwie wniosku, jaki Rada Uczelni złożyła w ministerstwie 7 października br.

Wzywamy Rektora PWSZ w Tarnowie prof. dr hab. Jadwigę Laskę do publicznej odpowiedzi na pytania:

1.    Jakie były powody pozbawienia stanowisk kierowniczych osób od lat związanych z Instytutem Politechnicznym (a obecnie Wydziałem Politechnicznym) oraz Instytutem Ochrony Zdrowia (obecnie Wydziałem Ochrony Zdrowia) – mieszkańców Tarnowa? Jakie były powody zastąpienia ich osobami spoza grona pracowników naukowych i dydaktycznych od lat związanych z Uczelnią i mieszkających w Tarnowie? 

2.    Jakie są podstawy prawne i merytoryczne ogłoszenia nowego składu Senatu Uczelni w BIP PWSZ w Tarnowie i ogłoszenia kolejnej kadencji Senatu
z udziałem nowych jej członków, mimo iż nie doszło do ustawowego zakończenia obecnej kadencji tego organu Uczelni i wyborów na nową kadencję? Zgodnie z art. 232 ust. 2 ustawy Przepisy wprowadzające Ustawę – Prawo o Szkolnictwie Wyższym i Nauce z dnia 3 lipca 2018: Kadencje senatów uczelni publicznych rozpoczęte w2015r. i w 2017r. trwają do dnia 31sierpnia 2020r.

3.    Jakie były przyczyny Pani braku reakcji na zgłaszane oficjalnie przez przedstawicieli środowiska studentów PWSZ w Tarnowie fakty niewywiązywania się lub nieprofesjonalnego wywiązywania się ze swoich obowiązków niektórych pracowników dydaktycznych uczelni?   

4.    Jakie były przyczyny skrajnego opóźnienia w przekazaniu Radzie Uczelni do zaopiniowania projektu Statutu PWSZ w Tarnowie, zaledwie na trzydzieści kilka dni przed ostateczną, wynikającą z ustawy datą jego uchwalenia? Projekt taki został przekazany 21 sierpnia br., mimo iż w czerwcu br. Rektor powiadomiła Radę Uczelni, iż nastąpi to jeszcze na początku wakacji. Wcześniej 11 stycznia br. Senat Uczelni uchwalił ponadto, iż projekt Statutu miał zostać opracowany do 31 maja 2019r.

5.    Jakie były przyczyny skierowania pod obrady Senatu w dniu 24 września br. projektu Statutu PWSZ w Tarnowie w wersji, której nie opiniowała – zgodnie z ustawą - Rada Uczelni? W efekcie tych działań Rektora dokument ten został przyjęty przez Senat Uczelni z oczywistym naruszeniem prawa. 

6.    Jakie były przyczyny nagminnego, uporczywego naruszania i naginania prawa: zwoływania posiedzeń Senatu Uczelni w terminie krótszym, niż przewidziany w Statucie Uczelni, bez zachowania należytej staranności by zawiadomienie o posiedzeniu dotarło do wszystkich członków Senatu?  W okresie od 2015 roku Senat zwołała Pani z naruszeniem prawa w przypadku blisko połowy posiedzeń tego organu uczelni.       

7.    Czy uzyskała Pani zgodę organu nadzorującego Uczelnię na pracę na stanowisku Rektora PWSZ w Tarnowie w faktycznym wymiarze jednego lub maksymalnie dwóch dni roboczych w tygodniu, co skutkowało utrudnieniami a często brakiem możliwości rozmowy z Panią pracowników Uczelni i uniemożliwiało właściwe jej funkcjonowanie? Przypomnijmy, iż Uczelnia jest Pani pierwszym miejscem pracy i jest Pani zobowiązania do stawiania się do pracy przez 5 dni roboczych w tygodniu.     

8.    Jakie działania podjęła Pani począwszy od 2015 roku, by pozyskać środki na rozwój Uczelni z Małopolskiego Regionalnego Programu Rozwoju Regionalnego na lata 2014-2020 i jakie były efekty tych starań?

9.    Czy prorektorzy Uczelni dr Małgorzata Martowicz oraz dr Małgorzata Kołpa posiadali - zgodnie z obowiązującym prawem - zgodę Senatu PWSZ w Tarnowie na podjęcie dodatkowej pracy w roku akademickim 2018/2019?

10. Jakie były przyczyny złamania przez Panią prawa: skierowania pod obrady Senatu w dniu 30 września br. zmiany w Statucie PWSZ w Tarnowie, której nie zaopiniowała – zgodnie z ustawą - Rada Uczelni? 

11. Jakie były okoliczności realizacji przez pracowników Instytutu Ochrony Zdrowia (specjalizacja pielęgniarstwo) zajęć w godzinach ponadwymiarowych w latach akademickich 2017/2018, 2018/2019 oraz w roku akademickim 2019/2020? Wnosimy o powiadomienie opinii publicznej o liczbie godzin ponadwymiarowych oraz o powodach zlecenia godzin ponadwymiarowych i warunkach wynagradzania za te czynności.

Zaproszenie do udziału w Radzie Uczelni przyjęliśmy od przedstawicieli jej Senatu w przekonaniu, iż z naszą energią, posiadanymi kompetencjami oraz możliwościami działania w sferze profesjonalnej włączamy się w pozytywne procesy transformacji Uczelni, które prowadzić będą do wzmocnienia tej instytucji i opracowania w procesie deliberatywnym nowej strategii Uczelni.

Niestety nasze nadzieje okazały się płonne. Na Uczelni zastaliśmy feudalny model zarządzania, nepotyzm kadrowy i budzące liczne wątpliwości prawne działania jej kierownictwa, które musiały wywołać naszą jednoznaczną reakcję: brak akceptacji i postawienie trudnych acz koniecznych pytań. Wobec braku odpowiedzi na nie ze strony Rektora, pytania te skierowaliśmy do organu nadzorującego pracę polskich uczelni wyższych. 

Smutne, iż odwołując nas ze składu Rady Uczelni jej kierownictwo starało się zamieść pod dywan istotne problemy PWSZ w Tarnowie, posługując się kłamstwem i pomówieniami wobec inicjatorów ujawnienia faktów niekorzystnych dla Rektora Uczelni i grupy jego akolitów. Co gorsze i demoralizujące, uczyniły to osoby o szczególnym statusie publicznym, które cechować winna nienaganna postawa moralna - posiadacze stopni naukowych odpowiedzialni za edukację i wychowanie młodych pokoleń. 

W duchu transparentności działań podejmowanych na rzecz Uczelni i odpowiedzialności za jej przyszłość deklarujemy gotowość rozmowy z przedstawicielami wszystkich środowisk zainteresowanych sytuacją w PWSZ w Tarnowie, a także z reprezentantami mediów. 

     

Krzysztof Głomb                 Robert Tomasiewicz

"I - jak inni", i audiobook

Rok 1996. Pracuję w tarnowskim magistracie, kreując w gruncie rzeczy od zera zewnętrzny wizerunek miasta i - jako radny II kadencji - kieruję Komisją Kultury Rady Miasta. Wydaliśmy właśnie pierwszy, artystyczny album o Tarnowie ze zdjęciami Pawła Jaroszewskiego, zatytułowany „Tarnów – opowieść o mieście”, z moim scenariuszem i tekstem. Pamiętam jak dziś: ciężarowka nocą dociera do hurtowni na Elektrycznej, towarzyszę przeładunkowi palet z kilkoma tysiącami książek, które dotarły do Tarnowa z drukarni w Mediolanie. I przyjemność odpakowywania pierwszych egzemplarzy, zapach farby drukarskiej.

Kilka tygodni później dzwoni do mnie dystrybutor albumu w USA, który na pniu kupił bodaj tysiąc jego egzemplarzy, że gotów jest sfinansować promocyjną podróż reprezentantów urzędu do Chicago, ale i do Toronto w Kanadzie. Za wielką wodę lecimy na dwa tygodnie wraz z wystawą fotogramów Pawła, prezentowaną w polskich centrach. Adventure! 

 

W Toronto odwiedzam Daniela Karpińskiego, brata mojego przyjaciela Marka, z zawodu i pasji architekta, już z pozycją na rynku. Rozmawiamy oczywiście o Tarnowie. Wtedy jeszcze chyba nie powiedział mi, a może już tego nie pamiętam, że pracuje nad książką, której akcja rozgrywa się w mieście jego i mojego dzieciństwa.

Kilkanaście miesięcy później dostaję sygnał, że Wydawnictwo Literackie, wówczas firma z wielką pozycją i równymi jej zasługami dla polskiej literatury za czasów komuny, chce opublikować powieść „I – jak inni” autorstwa Daniela Karpińskiego i poszukuje dla tego przedsięwzięcia wsparcia. Czytam książkę. Od razu widzę, że powieść, osadzona w realiach tarnowskich, duchowo zanurzona w klimatach Umberto Eco i kabalistycznej symbolice, to wyjątkowej urody produkt promocyjny miasta. Udaje się znaleźć środki wspierające jej wydanie. Książka  trafia do księgarń w pierwszej połowie 1998 roku. W ciągu kilkunastu miesięcy Tarnów zyskuje dwa „towary eksportowe”, wzmacniające jego tożsamość i rozpoznawalność nie tylko w Polsce.

 

Rok 2019. Moje zawodowe życie i pasje przeniosły się w cyfrowy sztafaż, ale w rzeczywistości dotyczą ciągle edukacji, kultury, czy szerzej kontekstu cywilizacyjnego. Więc gdy pojawia się taka możliwość, do konkursu na granty Wydziału Kultury magistratu, moje stowarzyszenie składa wniosek o wsparcie wydania… audiobooka powieści „I – jak inni”. Jest zgoda autora, a pomysł rzucił Jerzy Jankowski – właściciel i lider RPM Studio - jednego z najbardziej rozpoznawalnych w tej części Europy dźwiękowego studia produkcyjnego i banku głosów. To głos Jerzego ma być naszym pośrednikiem z treścią powieści.

Wczoraj dowiaduję się, że mamy to! Umowa podpisana. Ruszamy z produkcją audiobooka i towarzyszącymi jej wydarzeniami. Finał tych prac przewidujemy jesienią. 

I tak, w moim życiu, zamyka się kolejna pętla czasu…